---

de koloniale kerk van Andahuaylillas, beschouwd als de ´´Sistine Chapel´´ van Amerika, vanwege de kwaliteit van de kunstwerken die erin te vinden zijn. Deze kerk werd gebouwd op een belangrijke Inkan-constructie, mogelijk een ´´Waka´´, aangezien de basis van de kerk gemaakt was met gebeeldhouwde andesieten die typerend zijn voor de religieuze architectuur van Quechua; op hun beurt zijn er in de omgeving overblijfselen van andere Inka-constructies, die het overgangsarchitectuurportaal (overgang van Inka naar koloniaal) aan de westkant van de kerk benadrukken met sculpturen van twee viervoeters op de bovendorpel. Het waren de jezuïeten die de kerk aan het eind van de zestiende eeuw lieten bouwen, met vrij brede lemen muren die heel gebruikelijk zijn in koloniale constructies, de relatief bescheiden architectonische structuur is klassiek in het geval van dorpskerken. Het heeft slechts één bovenste klokkentoren en een vrij sierlijke gevel met fresco's en twee solide uitstekende stenen zuilen, waartussen zich de hoofdingang bevindt met een halfronde boog, waarop zich een heel oud balkon bevindt waarachter zich nog meer fresco's bevinden.



Het ligt in het district van de provincie Quispicanchis, ongeveer 40 km ten oosten van de stad Qosqo en 3100 meter boven zeeniveau. De oorspronkelijke naam was Antawaylla (´´anta´´: koper, ´´waylla´´: prairie) vertaald als ´ ´pradera cobriza´´, dat later Spaans werd gemaakt in ´´Andahuaylas´´; maar aangezien er een grotere provincie is met dezelfde naam in het departement Apurimac, werd de naam omgezet in een verkleinwoord om verwarring te voorkomen. Andahuaylillas is een erg gezellig stadje, met een vrij goedaardig beschut klimaat doordat het omgeven is door bergen en op de linkeroever van de ´´Vilcanota´´ rivier die beneden ´´Urubamba´´ wordt genoemd; zijn land heeft een bevoorrechte vruchtbaarheid en zijn mensen zijn kalm en vriendelijk.



De kerk binnenkomend door de hoofdingang, binnen, aan de linkerkant, is de doopkapel, rond de halfronde ingang staat de inscriptie ´´Ik doop u in de naam van de Vader en van de Zoon en van de Geest Heilig, amen´´; het interessante is dat deze inscriptie in de vijf talen is die van kracht waren op het moment dat de kerk werd gebouwd: Latijn, Spaans, Quechua, Pukina en Aymara (Pukina is tegenwoordig een uitgestorven taal). Aan de achterkant van de façade, dat wil zeggen aan de binnenkant, en aan beide zijden van de deur zijn er muurschilderingen die een profane en aantrekkelijke weg vertegenwoordigen die erg druk is en die naar de hel leidt en een andere deugdzame naar de hemel.



Buiten, aan een kant van het atrium van de kerk, zijn er drie in andesiet gebeeldhouwde kruisen, alle groot, waarvan de centrale groter is; Deze vertegenwoordigen de heilige drie-eenheid van het katholicisme, dat wil zeggen, de vader, zoon en heilige geest.

---